SINT-ALENATOREN

Op het eilandje voor het gemeentehuis verheft zich de Sint-Alenatoren. Hij is de enige getuige van het waterslot uit de 13de eeuw. De oorspronkelijke burcht bezat vijf torens.

De Franse troepen van Lodewijk XIV staken op het einde van de 17de eeuw de burcht in brand. Het kasteel verviel in puin. Uiteindelijk liet de familie de Viron einde 19de eeuw de al deels afgebroken burcht volledig slopen, op de Sint-Alenatoren na.

Tegen de zin in van haar vader bekeerde Alena zich tot het christelijke geloof en trok in het geniep elke avond door de bossen naar Vorst om er de eredienst bij te wonen. Tijdens één van die tochten werd ze gevat door een soldaat van haar vader. Alena verweerde zich en klemde zich vast aan een boom. De soldaten trokken met al hun kracht zodat Alena's arm werd uitgerukt en ze dood neerviel. Zij stierf de marteldood en werd aldus de Heilige Alena. Zij wordt aangeroepen tegen oogziekten en huiduitslag.

Binnenin bevat de toren een kleine kelder en een benedenruimte met een stenen draaitrap, die naar een mooi gotisch zaaltje leidt. Op de zolder kan je indrukwekkende, eiken balken bewonderen.